از: احمدی  چهارشنبه 84/3/11  ساعت 12:53 عصر  

کودکان سخت غذا (قسمت پایانی)

بى‏اشتهایى روانى

    بخش بزرگى از بى‏اشتهایى کودکان بیشتر جنبه روانى دارد . معمولا کودکانى که با یکى از اعضاى خانواده خود مشکل دارند، به غذا بى‏میل مى‏شوند . کودکانى که پدر و مادر مستبد دارند و یا از طرف اعضاى خانواده خود اذیت مى‏شوند بى‏اشتها مى‏شوند . بعضى وقت‏ها نیز کودک از طریق ابراز بى‏میلى و یا غذا نخوردن قصد دارد نظر دیگران را به خود جلب کند . در این حالت مراقب کودک باید دقت کند و به شکل‏هاى مختلف به نیازهاى کودک توجه نماید . بسیار غم‏انگیز است که کودک بخواهد از طریق غذا نخوردن جلب توجه کند .

تجربه یک مربى

    یکى از کودکان کلاسم به نام «على‏» که بسیار خوب غذا مى‏خورد بعد از مدتى دچار نوعى بى‏اشتهایى شد . در صدد بر آمدم تا علت این مشکل را بفهمم، بعد از مدتى توجه و جست‏وجو در رفتار خانواده او، متوجه شدم که برادر کوچک على به تازگى به حرف آمده است و حرف‏هایى جالب و بامزه مى‏زند و در خانواده مرتب مورد توجه و تایید است و على مدتى است که سعى مى‏کند با تکرار حرف‏هاى برادرش توجه خانواده را به خودش جلب کند، اما بزرگ‏ترها او را دعوا کرده‏اند که چرا مسخره‏بازى در مى‏آورد . على چندین بار به شیوه‏هاى مختلف سعى کرده که با حرف‏ها و کارهایش توجه خانواده را جلب کند، ولى هیچ نوع موفقیتى به دست نیاورده است . تا این که از طریق بى‏غذایى و بد غذایى با موفقیت توجه خانواده را به خود جلب کرده است .

    بخش دیگرى از بى‏اشتهایى روانى کاملا ناخود آگاه است; یعنى رفتارهاى تند پدر، مادر و مربى آن قدر آزار دهنده است که کودک به نوعى سعى مى‏کند تحت هر شرایطى از بودن در کنار این افراد پرهیز کند و چون در زمان غذا خوردن این نزدیکى بیشتر مى‏شود، کودک سعى مى‏کند که کمتر سر سفره حاضر شود و اگر با اصرار والدین حاضر شود با خوردن اندکى غذا، فورى از سر سفره بلند شده و خود را از این موقعیت آزار دهنده نجات مى‏دهد .

کلام آخر

    غذا خوردن یکى از نیازهاى اساسى کودکان است که باید به آن اهمیت دهید تا آنها دچار ضعف جسمى و روحى نشوند و همیشه شاداب باشند .

 پایان

از: احمدی  دوشنبه 84/2/19  ساعت 8:1 صبح  

کودکان سخت غذا (ادامه)

نظم

    نظم در خوردن غذا بسیار مهم است و هم غذا خوردن مى‏تواند به نظم کودکان کمک کند و هم نظم مى‏تواند میزان میل کودکان را براى خوردن افزایش دهد . زمان هر وعده از غذا باید ثابت و مشخص باشد . این درست نیست که یک بار کودک را ساعت 6 بیدار کرد و به او صبحانه داد، روز بعد ساعت 10 و روز دیگر ساعت 8 صبح . باید یک زمان مشخص را براى هر وعده غذایى در نظر گرفت . این نظم کمک مى‏کند تا معده کودک براى خوردن غذا منظم عمل نماید . نامنظم بودن ساعت‏هاى هر وعده غذا به بى‏اشتهایى کودک منجر مى‏شود .

تنوع غذایى

    تنوع مواد غذایى جدا از این که نیازهاى مختلف جسمانى کودک را تامین مى‏کند، بى‏اشتهایى او را هم رفع مى‏کند . هر روز مى‏توان مواد صبحانه، ناهار و یا شام را تغییر داد . این که هر روز صبح کودک شیر و نان بخورد، طبیعى است که موجب بى‏اشتهایى او مى‏شود . براى مثال مى‏توان یک روز کره، روز دیگر پنیر و در روزهاى دیگر، تخم‏مرغ، آب‏میوه، عسل و . . . در صبحانه کودک گذاشت .

    بعضى از پدرها و مادرها چون خودشان به عنوان مثال هویج و یا کدو دوست ندارند، این مواد را به کودکان نیز نمى‏دهند . انواع سبزى‏ها براى کودک مفید است و از همه آن‏ها مى‏توان در غذاهاى مختلف استفاده کرد .

    به دلایل مختلف، گروهى از کودکان بعضى از مواد غذایى را دوست ندارند . ممکن است کودکى سیب‏زمینى، هویج، یا لوبیا را دوست نداشته باشد . مراقب کودک باید دقت کند که آیا این دوست نداشتن یک عادت غلط است‏یا واقعا میل به خوردن آن ندارد . اگر پس از بررسى‏هاى دقیق متوجه شدید که کودک یک ماده غذایى مثلا سیب‏زمینى را دوست ندارد، بهتر است از دادن آن ماده غذایى براى مدتى صرف نظر کنید و کودک را مجبور به خوردن آن نکنید . براى مثال کودکانى که از برنج زیاد استفاده مى‏کنند بدنشان کمتر به سیب‏زمینى پخته نیاز پیدا مى‏کند . یا کودکانى که زیاد گوشت مى‏خورند کمتر از لوبیا استقبال مى‏کنند . در حقیقت نیاز آن ماده غذایى به شکل دیگرى تامین مى‏شود .

ادامه دارد ...

از: احمدی  دوشنبه 84/2/5  ساعت 11:36 صبح  

کودکان سخت غذا(ادامه)

غذاى نیم روز

    از آن جا که معده کودکان کم حجم است و غذاى کمى در معده آن‏ها جا مى‏گیرد. به همین دلیل فاصله‏ بین غذاهاى کودک نباید خیلى زیاد باشد. کودکان، بین صبحانه و ناهار احتیاج به یک غذاى نیم‏روزى دارند. این غذاى نیم‏روزى مى‏تواند انواع میوه، خشکبار، نان و شیرینى‏هاى سبک باشد. خوردن غذا در این زمان براى کودکان بسیار مهم است.

همراهى مادر با کودک در خوردن غذا; یعنى مادر در کنار کودک بنشیند، با او حرف بزند و با هم این غذاى نیمروزى را بخورند . کودکان چه در خوردن صبحانه و چه در ناهار و شام احتیاج به همراهى و همدلى اطرافیان خود دارند و دوست دارند که بزرگ‏ترهایشان در کنارشان باشند و آن‏ها را همراهى کنند . اگر غذاى نیمروز نامناسب باشد در ناهار کودک حتما تاثیر منفى مى‏گذارد . تنقلاتى مانند انواع شکلات و آب نبات و حجم زیاد شیرینى موجب مى‏شود تا کودک یک سیرى کاذب پیدا کند و میلى به غذا نداشته باشد . استفاده از انواع خشکبار، دانه‏ها، مغزها و میوه‏ها به مراتب بهتر است .

ناهار کودک

    ناهار کودک باید غذایى کامل با انواع مواد مغذى باشد . حداقل یک ساعت مانده به ناهار از دادن انواع تنقلات به کودک پرهیز شود; این تنقلات جلوى اشتهاى کودک را مى‏گیرد . قبل از ناهار، کودک را از غذا مطلع کنید و اگر در خانه است‏حتما او را از نوع غذا و یا این که غذا در چه وضعیتى است‏با خبر سازید . مى‏توانید از نیم ساعت مانده به غذا کودک را ترغیب به غذا خوردن کنید و این که به زودى غذا آماده مى‏شود .

تجربه یک مادر

    «من از صبح به کودکم مى‏گویم چه غذایى را مى‏خواهم درست کنم و گاهى با هم به نتیجه مى‏رسیم که چه چیزى را درست کنم . در بعضى از مراحل او را تشویق مى‏کنم که به من کمک کند . وقتى بوى غذا در آشپزخانه پیچید از او مى‏خواهم تا بو بکشد و همین مساله تبدیل به یک بازى براى ما مى‏شود . من با رفتارهاى مختلف نشان مى‏دهم که غذا بسیار خوش رنگ، خوش‏عطر و خوش‏مزه است و سعى مى‏کنم با آب و تاب فراوان در مورد غذا حرف بزنم . حتما از او مى‏خواهم که در چیدن سفره به من کمک کند و با هم سفره را براى غذا آماده مى‏کنیم . همیشه قبل از خوردن غذا مى‏گویم که حالا ما بهترین و خوش مزه‏ترین غذاى دنیا را مى‏خوریم . »

    شکى نیست وقتى مادر این گونه فضا را از نظر روانى آماده مى‏کند، کودک مشتاقانه از غذا استقبال خواهد کرد . کودکى که در چنین محیطى غذا مى‏خورد دیدگاه خوبى به غذا دارد و از خوردن آن لذت مى‏برد .

شور و شوق در غذا خوردن

    یکى از عوامل مهمى که موجب مى‏شود تا کودک غذاى خود را با میل و کامل بخورد، شور و شوق مراقب کودک است . هر چه این شور و شوق زیادتر باشد، کودک میل بیشترى به غذا پیدا مى‏کند . مادرى که در رژیم است، پدرى که بعضى از غذاها را مى‏خورد، و برخى را نمى‏خورد و از غذاها ایراد مى‏گیرد، موجب مى‏شود تا کودک نگرش مناسبى به غذا پیدا نکند .

    خوردن قسمت‏هاى خاصى از یک ماده غذایى، زیر و رو کردن غذا، جست‏وجو در ظرف غذا، همه و همه رفتارهاى ناپسندى است که کودک از پدر، مادر و مراقبین خود مى‏آموزد . این رفتارها در نهایت موجب مى‏شود که لذت غذا خوردن در جمع خانواده کم شود و در نهایت کودک نیز با بى‏میلى به غذا خوردن خود ادامه دهد . مادر، پدر و مراقبین کودک باید با رفتارهاى خود نشان بدهند که همه غذاها لذیذ، مهم و ارزشمند هستند .

ادامه دارد ...

از: احمدی  چهارشنبه 84/1/17  ساعت 10:45 صبح  

کودکان سخت غذا (ادامه)

دوستان عزیز سلام

با عرض معذرت از مدت زمانی که در ارائه ادامه مطالب ( بدلیل مسافرت نابهنگام) وقفه ایجاد شده بود.

    خانواده‏هایى که مجبورند صبح زود از خانه خارج شوند و وقت کافى براى صبحانه خوردن در کنار کودک خود را ندارند، بهتر ست‏برنامه‏اى تنظیم کنند که بتوانند همه با هم و در حضور کودک صبحانه بخورند و از این وعده غذایى لذت ببرند. براى نمونه مى‏توان:

- شب‏ها زودتر خوابید;

- یک سرى کارها را از قبل انجام داد;

- زودتر بیدار شد تا کودک فرصت کارهاى اولیه را داشته باشد .

در بعضى از خانواده‏هایى که مادران شاغل نیستند، مشکل به شیوه دیگرى خودنمایى مى‏کند:

    بعضى از مادران آن قدر دیر بیدار مى‏شوند که مى‏توانند صبحانه و ناهار را همزمان بخورند. دیر بیدار شدن، کوفتگى، خستگى و بى‏حوصلگى، بى‏اشتهایى را به همراه دارد. از آن جا که مادر بى‏میل است‏براى و تهیه صبحانه مناسب تلاشى نمى‏کند، در نتیجه با همان بى‏حوصلگى چیزى را براى کودک خود آماده مى‏کند تا او بخورد. کودکى که همراه مادر خود دیر بیدار شده است طبیعى است که صبحانه و ناهار او یکى مى‏شود.

    به کودک فرصت‏بدهید تا صبحانه‏اش را کامل بخورد. در چنین فضایى نه تنها کودکان، بلکه هر انسانى از خوردن صبحانه لذت مى‏برد و طبیعى است که این رفتار به عنوان یک عادت غذایى مناسب در کودک باقى مى‏ماند.

ادامه دارد ...

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

فهرست

اوقات شرعی

حضور و غیاب

یــــاهـو

درباره خودم

لوگوی خودم

آوای آشنا

اشتراک

آرشیو

طراح قالب