رفتن به مدرسه
می توان انتظار داشت که صبح کودک به علت عجله، برخی وسایل خود را جا بگذارد در این حال گفتن به فرض «عینکت اینجاست» به کودک بسیار مفیدتر از این است که بگوییم «اگه کله ات به گردنت نچسبیده بود حتما" آن را هم جا می گذاشتی» یا گفتن عبارت «ساعت 12 می بینمت» بسیار آموزنده تر از این است که بگوییم «بعد از مدرسه تو خیابان ول نگرد و فورا" به خانه برگرد.»
بازگشت از مدرسه
بهتر است هنگام بازگشت کودک، مادر در خانه باشد و از او استقبال کند. اگر مادر نمی تواند در خانه باشد گذاشتن نوشته ای که در آن کودک متوجه شود مادر کجا رفته بسیار مفید است.
مادر می تواند به جای سوالات با پاسخ مشخص مانند «مدرسه چطور بود؟» یا «امروز چه کار کردی؟» سوال هایی مطرح کند که نشانگر درک درست از مشکلات مدرسه رفتن است مثل «به نظر می رسد روز سختی داشتی؟».
بازگشت پدر
وقتی پدر از محل کار به منزل می آید برای مدت کوتاهی به آرامش نیاز دارد. تا خود را از مسائل دنیای کار دور کند. کودکان از زمان طفولیت باید این موضوع را بیاموزند.
انجام دادن تکالیف
برخورد والدین با مساله تکالیف مدرسه باید از کلاس اول طوری باشد که این مساله صرفا" مربوط به کودک و معلم اوست. والدین نباید به خاطر تکالیف شب مرتب به کودک نق بزنند و هر شب این تکالیف را بررسی نمایند. وقتی والدین این مسئولیت انجام تکالیف را برعهده بگیرند کودک هم به سادگی این تکالیف را به آنها واگذار می کند و والدین هیچ گاه از این مسئولیت رهایی نمی یابند و حتی تکالیف مدرسه ممکن است تبدیل به سلاحی شود که کودک با آن از والدین انتقام می گیرد. بزرگترین ارزش تکالیف در این است که کودک عادت کند به تنهایی کاری انجام دهد. بعضی کودکان دوست دارند هنگام انجام تکالیف نزدیک یکی از والدین باشند. لذا می توان به آنها اجازه استفاده از میز آشپزخانه یا ناهارخوری را داد. بعضی اوقات کودکان وقتی درس می خوانند سر خود را می خارانند یا ته مداد را می جوند، تذکرات ما فقط فکر آنها را خراب می کند.
پول تو جیبی
در خانواده های امروزی والدین دادن پول تو جیبی را مانند غذا و لباس ضروری می دانند. ولی باید توجه داشت پول تو جیبی وسیله ای است تعلیماتی با هدف معین: پیدا کردن تجربه در استفاده از پول با حس انتخاب خود و قبول مسئولیت. بنابراین دخالت زیاد در چگونه خرج کردن پول باعث می شود هدف اصلی این کار از بین برود. تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که مشخص کنیم این پول چه مخارجی را در بربگیرد. هرچه کودک بزرگتر شود، میزان پول و مسئولیت های وابسته به آن هم افزایش می یابد. استفاده غلط از مقرری دور از انتظار نیست. اگر کودک به دفعات ولخرجی کرده و تمام پول خود را خرج کرده بهتر است مقرری او را در طی چند قسط در اختیار او قرار دهیم. هرگز نباید از مقرری به عنوان ابزاری برای اطاعت و پیشرفت کودک استفاده کرد.
تماشای تلویزیون
تمام کودکان علاقه دارند دنیای پیرامون خود را بشناسند. تلویزیون فرصتی برای آنها فراهم می کند تا دانش خود درباره جهان را افزایش دهند. با توجه به تاثیری که تلویزیون روی کودک دارد، والدین نباید از برنامه ریزی کردن برای تماشای تلویزیون احساس خجالت نمایند. چرا که والدین دوست ندارند دزدها و جنایتکاران از طریق تلویزیون وارد منزل آنها شده و بر کودکان آنها تاثیر بگذارند.
ادامه دارد .....
| 
