یک روز کودک
هیچ پدر و مادری نیست که صبح از خواب برخیزد و بگوید که «امروز می خواهم زندگی فرزندم را تباه کنم». هیچ مادری نیست که به خود بگوید «من امروز می خواهم فریاد بکشم و فرزند خودم را تحقیر کنم» برعکس، اغلب مادران هر روز صبح تصمیم می گیرند که روز آرامی داشته باشند و فرزندان آنها احساس امنیت کنند. در اینجا به واکنش هایی که والدین در یک روز به کودک خود نشان می دهند پرداخته شده است.
صبح به خیر
یک بچه مدرسه ای را نباید هر روز مادرش از خواب بیدار کند. بچه از مادری که او را از خواب شیرین بیرون می کشد و از صدای او که می گوید: «بلند شو، دیر شده» بیزار است. برای هر دو طرف بهتر است که بچه با صدای زنگ ساعت بیدار شود تا با صدای مادر. کودکی را که نمی تواند صبح زود با قیافه بشاش از خواب بیدار شود نباید تنبل و بداخلاق نامید به جای اینکه با این بچه ها وارد جنگ شوید بهتر است اجازه دهید 10 دقیقه بیشتر بخوابند و برای جبران، 10 دقیقه ساعت را جلوتر کوک کنید. صحبت ها هم باید نشانگر هم دردی و درک باشد نه خشم و اهانت مثلا" بگوییم:
«چقدر لذت دارد که آدم توی رختخواب بماند و خواب های شیرین ببیند. 5 دقیقه دیگر هم لذت ببر» این جملات صبح را شیرین تر می کند. برعکس جملاتی مثل «بلند شو تنبل» یا «مگر مردی، بلند شو»، جوی سرد و طوفانی فراهم می آورد.
البته باید به این نکته دقت داشت که جملاتی مثل: «تو چرا هنوز توی رختخوابی؟ آیا مریض هستی؟ و … » به کودک تفهیم می کند اگر می خواهد مراقبت و محبت ببیند باید مریض باشد.
صبحانه
صبحانه موقع خوبی نیست تا به کودکمان درس اخلاق و ادب بدهیم. بلکه موقع مناسبی است که کودک بفهمد خانه محیطی است شاد با غذاهایی خوب و دلچسب.
ادامه دارد ....
| 
